Το παράπονο του Άη Βασίλη...

Αγαπητά μου παιδιά,
Πήρα την απόφαση να σας γράψω εγώ ένα γράμμα φέτος γιατί είμαι πολύ στενοχωρη­μένος. Τα οικονομικά μου πάνε απ’ το κακό στο χειρότερο. Η περιουσία μου, εδώ και πά­ρα πολλά χρόνια, εξανεμίστηκε. Δεν σας το είπα ποτέ επειδή μου αρέσει να δίνω μόνο χα­ρά στον κόσμο και δεν θα μπορούσα με τίποτα να σταματήσω να σας φέρνω τα δώρα που μου ζητάτε.
Από την άλλη, όπως καλά γνωρίζετε, δεν έχω μηνιαίο μισθό αφού δεν εργάζομαι. Αλλά και να ήθελα να εργαστώ, τώρα δεν θα μπορούσα. Βλέπετε, είμαι τόσο μεγάλος που τα χέρια μου δυσκολεύονται πολύ ακόμα κι αυτή την πένα που γράφω να κρατήσουν! Τα μά­τια μου δε βλέπουν καλά και το κορμί μου πονάει και δεν μπορώ να κουνηθώ εύκολα. Μη κοιτάτε που κάποτε έμπαινα στα σπίτια σας από την καμινάδα· άλλα χρόνια τότε...
Πριν από μερικά χρόνια προσέλαβα μερικούς βοηθούς για να με βοηθήσουν να προλά­βω να μοιράσω τα δώρα. Αλλά κι αυτοί, ενώ ξεκίνησαν με πολύ κέφι, τώρα πια τα παράτη­σαν. Κι ύστερα, βαρέθηκαν να είναι βοηθοί και ήθελαν να πάρουν τη θέση μου! Όταν ό­μως κατάλαβαν ότι έχω πολλά χρέη, έφυγαν άρον - άρον! Κι έτσι, είμαι πάλι μόνος μου.
Και βέβαια, κανείς δε δέχεται να γίνει... χορηγός μου γιατί - απλούστατα - δεν θα έχει κα­νένα όφελος από αυτό, παρά μόνο ηθική ικανοποίηση.
Έτσι, αντιμετώπισα τις οικονομικές μου δυσκολίες άλλοτε δανειζόμενος χρήματα από τράπεζες και άλλοτε αγοράζοντας με πίστωση από μεγάλες εταιρίες κατασκευής παιχνι­διών. Φέτος όμως, όλοι μου έκλεισαν την πόρτα τους. Είμαι καταχρεωμένος και κανείς δεν μου δίνει ούτε ψίχουλο για να ταΐσω, τους γέρους πια, τάρανδούς μου!
Και τώρα, παρατηρώ τα παραδομένα στη φωτιά κούτσουρα στο τζάκι μου, καθισμένος στην χοντροκομένη μου πολυθρόνα, προσπαθώντας να κατεβάσω καμιά καλή ιδέα για να μπορέσω να είμαι συνεπής και φέτος στις υποχρεώσεις μου.
Αναλογιστείτε, ότι τα παλιά χρόνια τα παιχνίδια τα έφτιαχναν οι μάστοροι που είχα στο χωριό μου και δεν κόστιζαν πολύ. Αλλά εσείς σήμερα δεν τα θέλετε αυτά. Θέλετε άλλα παιχνίδια που οι μάστοροι δεν ξέρουν να τα φτιάχνουν και είναι πάρα πολύ ακριβά. Πού να φανταστώ ότι θα χρειαζόμουν τα χρήματα 10 χρόνων για μία μόνο πρωτοχρονιά;
Καταλαβαίνετε τώρα γιατί καμιά φορά σας έφερνα άλλα παιχνίδια από αυτά που μου ζη­τούσατε;
Τι να κάνω; Πως να τα καταφέρω και φέτος;
Αγαπητά μου παιδιά,
Λυπάμαι αν σας στενοχώρησα. Απλώς ήθελα να σας αναφέρω το πρόβλημα και το άγ­χος μου. Θα προσπαθήσω να βρω λύση.
Ο αγαπημένος σας (ελπίζω) Άη Βασίλης.

και για την αντιγραφή
o geros