Για... ψυχανάλυση...

Με κάλεσε η αποψη σε blogo-παίγνιδο και είπα να ριλαξάρω λίγο. Ιδού λοιπόν, οι απαντήσεις μου:


-Γιατί κλαις;
Επειδή είμαι κι εγώ άνθρωπος.
- Γιατί δεν κλαις;
Καμιά φορά δεν έχει νόημα πια…
- Πού είναι ο βάλτος;
Μάλλον είναι εκεί που κοιτάω…
- Ποιος και πού είναι ο δεσμοφύλακας;
Είναι σαν να βρίσκομαι σε πάρτι μασκέ! Δεν μπορώ να τον ξεχωρίσω κι όλο αλλάζει μάσκες!
- Πού συναντάς μια εντελώς δική σου άβυσσο;
Δεν την συναντώ· είναι μέσα μου…
- Περιφρονείς κάτι;
Τους κόπανους…
- Θα ερωτευόσουν για πάντα;
Ναι! Ξερά και στακάτα!
- Γιατί πουλιούνται τα «έργα τέχνης»;
Για να ικανοποιήσουν τη ματαιοδοξία των αγοραστών.
- Μήπως να αφαιρεθούν τα εισαγωγικά από την προηγούμενη ερώτηση;
Η ίδια απάντηση ισχύει κι εδώ.
- Do you remember revolution?
Yes, I do! So what?...
- Θα ανέβαινες ένα βουνό αν το επέβαλε το ωροσκόπιό σου;
Χλωμό…
-Θα σκότωνες τον παππού σου, αν το τζάμι δεν έσπαγε απ' τον πάγο;
Υποθετική ερώτηση, υποθετική απάντηση: Όχι…
- Θα μπορούσες να κλείσεις τα μάτια σου, αν η ζωή σου έστηνε καρτέρι;
Ναι, γιατί όχι;
- Θα κυλούσε η πέτρα του θανάτου το πρωί, αν δεν κινδυνεύατε να τιμωρηθείτε απ΄το νόμο;
Ποτέ!
- Θα εξετάζατε το ενδεχόμενο να διανύσετε μετά τα μεσάνυχτα απ΄την αρχή μέχρι το τέλος την οδό Αχαρνών, αν γνωρίζατε ότι ποτέ δεν πρόκειται να σας συλλάβουν;
Αν έλεγα «ναι», θα ερχόσουν μαζί μου;
-Θα σκότωνες τον Μπους αν σου χάριζαν δέκα λαχταριστά εκλέρ;
Ρε, μανία με τους σκοτωμούς! Όχι, δεν θα αφαιρούσα κανενός τη ζωή! Να δημιουργήσω κι άλλη θέλω!
-Θα μου έδειχνες τα σαπισμένα σου δόντια αν έβλεπες μέσα τους τ΄αστέρια;
Δεν έχω σαπισμένα δόντια και ούτε μπορείς να δεις αστέρια σε σαπισμένα δόντια! Τι; Λάθος απάντηση; Ε, τότε, ναι· θα στα έδειχνα, γιατί θα σε αγαπούσα!
- Θα έπεφτες στο πηγάδι αν ήσουν θλιμμένος;
Άντε πάλι! Στο πηγάδι θα έπεφτα για μπάνιο. Για τίποτε άλλο!

Και τώρα που τελείωσα με την... ψυχανάλυση καλώ με τη σειρά μου (γιατί έτσι πρέπει να γίνει) το «σωμα που χορευει» και τη «Nant». Εμπρός μικρές· ξεκουνηθείτε…