Ε, καλά· μη τρελαίνεσαι...

Πάει λοιπόν ο άνθρωπος στον ΟΑΕΔ. «Έφυγε ο υπάλληλός μου», τους λέει, «και θέλω κάποιον άλλο στη θέση του». Άντε να δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις και να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις του υπαλλήλου! Τις έδωσε· μπορούσε κι αλλιώς; Αφού τον είχε προσλάβει με επιδοτούμενο πρόγραμμα και έπρεπε να τον αντικαταστήσει άμεσα. Άρα, γιατί έφυγε, πότε κλπ, κλπ, μήπως και έχει παιχτεί καμιά ατασθαλία... Τέλος πάντων, τα βρήκανε όλα. Εντάξει· κι ο υπάλληλος τη δουλειά του έπρεπε να κάνει. Πάει και στο διπλανό γραφείο για να δηλώσει ότι θέλει νέο άτομο να αναπληρώσει τη θέση. «Έχω εγώ κάποιον δικό μου! Θα τον πάρω κιόλας τώρα στο κινητό». Μωρέ, μπράβο! Άμεση εξυπηρέτηση! Η αίτηση, αίτηση όμως. Μήπως και δεν κάνει ο «γνωστός»... Κι ύστερα, έφυγε. Πάει στην ΕΥΔΑΠ να πληρώσει. Στο γκισέ μια κυρία ήθελε να πληρώσει ένα λογαριασμό που δεν ήταν της ΕΥΔΑΠ. Η ταμίας εκνευρίστηκε που η κυρία δεν καταλάβαινε τι της έλεγε και επέμενε να πληρώσει εκεί! Της φώναζε, ώσπου στο τέλος έσπασαν τα νεύρα όλων και έφυγε! Και ο άλλος ο κυριούλης που ήθελε να πληρώσει με δύο δεκάρικα ένα λογαριασμό 60 ευρώ, που πήγαινε; Δεν έβλεπε ότι δεν ήταν πενηντάρικο το ένα; Για να σπάσει τα νεύρα του άλλου ταμία πήγε; Πω, πω τι άκουσε! Φοβισμένος πήγε και ο δικός μας άνθρωπος να πληρώσει όταν ήρθε η σειρά του, μη τυχόν και ξεσπάσουν πάνω του όλοι οι «πίσω απ΄τον γκισέ». Αλλά, όλα πήγαν καλά. Κι ύστερα έφυγε ευχαριστημένος. Πήγε στην τράπεζα όπου είχε ζητήσει κωδικό για e-banking. Και αφού περίμενε σε λάθος υπάλληλο - όπως του είπαν μετά - του εξήγησαν με καχύποπτο ύφος πως δε γίνεται να έχει τέτοιο λογαριασμό και να θέλει και e-banking! «Μα, αφού έκανα αίτηση και ήρθαν οι κωδικοί μου», ψέλλισε. Το ύφος του υπαλλήλου πάνω απ’ τα γυαλιά ήταν αποστωμοτικό! Έπεσε και το σύστημα εκείνη την ώρα που έψαχνε ο υπάλληλος και βρήκε αφορμή να φύγει σαν κλέφτης! «Ουφ! Γλίτωσα και σήμερα...», μονολογούσε στο δρόμο και τον κοίταζαν οι περαστικοί...